İleyda Şiiri - Nurten Tarım

Düşlerinde uyandır beni ileyda
Elya
Nurundan kokulansın güller
Uyandır beni
Kayıp gecenin ortasında
Uyandır
Gözlerimde donarken bakışım

Bilmelisin beni ileyda
Nefesimin son bakışında
Bilmelisin
Sonumu gören
Tuanalanmış irem bahçelerin elyası
Bul beni bul
Çocuk yanlızlığımın tebessüm çiçeği

Rahim kundağında bir çocuk ağlıyor
İhtiras dudaklarımı delerken söz kamçısı
Eza vefa
Zamanla yarışan labirent ömrüm
Ebedi ezeli
Dola saçlarını anlat bana denizleri ileyda

Bir yağmur ağlıyor elya
Sinemde inci
Denize uzak
Bir yağmur yağıyor
Bahara hasret
Yeşile uzak

Susmuş kalbimin konuşan nefesi
Utanma yaşlarım utanma gözlerimden
Utanma bulut düşürdüğün damlalardan
Sorgusu şehirleşen gözlerde
Renk cümbüşünde akl-ı zayi bahar
Her göz değil mi ıslak mendil
Suretim düşünce sulara
Aşkın acısı seni anlatır ileyda

Elya
Gecenin siyah ipliğine asılırken can
Kum sepetlerini neden örüyor anılar
Ve sen
Gönül şafağın kızı elya
Yankım
Gördün mü düşleri
Gördün mü
Körelmiş aydınlıkta
Ay nice gecelerden uzak

Her noktan bir ay ileyda
Her noktan bir an elya
Suskunluğumu bozan
Kaybolduğum ten terim
Kimi ateş kimi ayaz
Kimi kar tanesi kimi alaz
Kaldırımları eskiten ayak izim
Çıplak
Kumsalımda ayak izim
Çıplak
Gelgitlerin tuz kokusu
Bestelenmiş yosun kokusu
Hepsi aşk

Siyah saçlarını örme geceler
Hayaller üzerine yazılsın rüyalar
Elya
Dilibestem
Nice sevdaların balgın dili
Boğulmadan sularda gözlerim tut beni ileyda
Bırakma beni
Bırakma elya
Yokluğuna üşüyorum
Ateşlense de nefesim
Sensizliğin yorganı yok ki
Üşüyor gözlerime yatan uyku

Düşlerinde uyandır beni elya
Nurundan kokulansın güller
Uyandır beni
Uyandır ileyda
Uyandır beni kaybolmadan sularda
Kayıp gecenin ortasında
Beni uyandır
Yakamozları önüme seren ileyda
Uyansın sabahlar
Saçlarını süslesin ışıldasın elyalar

Elya cennette kokusu olmayan ama kokusunu gönüllere veren bir çiçek Araplar elyayı alya olarak isim olarak kullanmışlar İleyda su perisi