Fabrikanın aşçısı hemköylümüz Ramazan,
Adil dağıtırdı hep ümükse ümük derdi.
On altı ekim yirmi o da uçtu ebede,
Beni görünce gözlerinin içi gülerdi...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi