Fabrikanın aşçısı hemköylümüz Ramazan,
Adil dağıtırdı hep ümükse ümük derdi.
On altı ekim yirmi o da uçtu ebede,
Beni görünce gözlerinin içi gülerdi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla