Binlerce telef-on...
Onbinlerce telefon, telef...
Telef bütün iletişim...
Halbuki,modern konuşacaktım...
Dinletecektim,yalnızlığımın
Bozulmuş,gramafon sesini,
Hayatımızın düzensiz orkestrasından...
Bitmeyen hüzün senfonisini.
Ortada paslı bir sini:
Çilingir almamıştı daha heybesini...
Biraz çakır olmuş,rakım bitmişti.
Toplanmamış soframda sigara içiyordum.
Dumanıyla havaya, seni çiziyordum...
Biraz kuş olsa bedenim
Kendimi sana uçuracaktım...
Koşturamasın diye zamanın
Bütün atlarını vuracaktım...
Almayı unutmadığım bir nefes gibi...
Düşüncem,sana demirli...
İzmir-Mayıs 2006
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 1.5.2006 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!