İlerlemek için kalabalığa karışmalı insan.
Bir renge bürünmeli
Ne bir düzen, ne benlik, ne bir gaye...
Ne bir çiçek sevmeli ne de gökyüzünü seyretmeli.
İçip içip yürümeli insan,
Bir topluluğun birlikte yarattığı yapay yalnızlığı.
Elinde ne bir şişe olmalı ne de bir sigara.
İçip içip yürümeli insan,
Bir topluluğun aceleye geldikçe kirlettiği dumanı.
Sadece kalabalık...
İlerlemek için unutmalı insan,
Kendine gelmek için hatırlamalı
Günün en koyu anında kendinde kalmalı.
En mutlu gününde bile biraz sessizliğe vakit ayırmalı
Sadece yalnızlık...
Aşk misafir ederse maşuku, az gitmeli uz kalmalı.
Aşkı tanımadan yaşamda kalmalı.
Aşka yabancı iken aşık olmalı
Biraz umut, biraz nasip biraz da inanca sahip olmalı
Bana sorarsan ne anda kalmalı ne ansızın kaybolmalı
Sadece kalabalık...
İlerlemek için kalabalığa karışmalı insan.
16.07.23
Kayıt Tarihi : 30.8.2023 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!