İleri Geri Şiiri - Taştan Çıralar

Ufkumun sınırlarında
El yordamımda yürüttüler hedeflerime
Kaf dağının ardındaydı aha dedikleri
Meğerki
Bir başka takvimmiş yaşadıkları

Rüzgârın taşıyıcılığında
Tohum atmaktı
Rastlantıların toprağına
Böylesi ekimde bile
Çoğu zaman dolu vurdu çiçeklerimi
Kırağı düştü sürgünlerime
Zamansız mevsimlerde
Direndim aldatılmışlığa
Sevdalarıma kilitlenerek

Otuz iki yılımı tükettiler
Bin belâ
Zor attım kendimi terkedilmişliğe
Kara mizaha
Kara çerçeve değil yaşananlar
Yükledikleri utançlarıdır planladıklarına
Altmışından sonraki unutulmuşluğumdur
Üzerinde cilveleştikleri çapkınlıkları

Bize suç sayılanlardır
Aç gözlerinin sınırsızlıkları
Duyarsızlaşan duyargalara komuttur
Çoğu kış uykusunda geçen zamana
Tek yönlü karanlık koridorların
Mecburi istikametinin aldatmacasıdır
Körebe oyunlarındaki göze engeller

Eğitimli aklıevvellerin
Kutsal görevleridir polemikleri
Sütten çıkan ak kaşıklardır bilmediklerin
En kötüsu de
Bilmediklerini biliyorum sandıklarındır
Ondandır dünya ölçeğinde
Bir adım ileri iki adım geri yuvarlandıkların