İlelebet Yarım Şiir
Sessiz sokaklarda çınlardı sesimiz,
Kaldırımlar üzerine sinmiş korkularla.
Sen ile ben gecelerden bir kesimiz,
Zamansız ân'larda, dinmez duygularla.
Biz yürürken soluklanırdı bu şehir,
Nutku tutulurdu kaçamak bakışların.
Öyle ki bakışlar kadar dolu bir zehir,
Etrafını sarardı sancılı kaçışların.
Kuytu köşeler gibiydik kimi zaman,
Saklı kalırdık kentleşen bahçemizde.
Belki de sevgiler kadar kocaman;
Uhdeler taşırdık tarihçemizde.
Bilinmez zanlarla sancılanırdık,
Yine de severdik eski günleri.
Bulunmaz seslerde yankılanırdık;
Bir çığlık kadardık öteden beri.
Geceler bile duydu, bizle birlikte
Atarken bir nabzın yalandan sesi.
Zemini gökyüzünün, bir mavilikte,
Satıhlarda kaldı şehrin nefesi...
Bir Revâ Şâiri
Abdulkâdir ÇakılKayıt Tarihi : 28.3.2016 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ebrû Hanımefendi'ye... Bir güzel insana... Bir güzel Dost'a...
![Abdulkâdir Çakıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/28/ilelebet-yarim-siir.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)