söğüt gölgesinde uyudum
taşı yastık yaparak başıma
yaladım yaprağında kudret helvasını
devranında yoğurdum sevgileri
bazen çocukluğum bazen geçmişim bazen özlemim ile
sevgiler büyüttüm
umutlara boyadım rengini
yeşil bahar çiçekleri gibi
filizlendi toprağın kalbinde
bazen insan bazen intikam bazen ihtiras ile
yaşadım dikenli tellere sarılarak hayatı
tükendi ömür
yoksul bir pişmanlığın hayülası sardı.
bazen sıla bazen gurbet bazen istila ile
beton şehirler içinde yazdım şiirlerimi
don tutmuş kalpler çözüldü.
soğuk rüzgarlar ılıdı bedenimde
bazen rahmet bazen sevgi bazen aşk ile
TajdinK. 17.02.2020 Gökyüzü
Kayıt Tarihi : 18.2.2020 18:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tacettin Kızılboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/18/ile-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!