İlaydanın Güncesi Şiiri - Birsen Ateş

yalnızlığın
tam ortasındayım
dibe vurmuş
boşlukta asılmış
kanayan duygularım

acı
acım
acılarım
bedenime sarılı
dikenli tellerim

silindi
yaşam renklerim

geçen günler
ruhuma örtülü perde

artık uzak denizlerin
fırtınasıyım
dalgalı ve hırçın
kıyılarında tekneler batıran

gittiğinde

günlerce düşündüm
sana doğru koşmak
seninle ölmek
istedim

çaresizlik
korkularım
Ö l ü m

sen bir kere öldün
bu şuursuz kentte
acılarımla
yalnızlığımla
her gün ölüyorum

ö l ü / y o r u m