Baban cami avlusundan çıkmıyor.
Anan anlı seçdeden kalkmıyor.
Kendine gel zaman hiç durmuyor.
Bu ne hal ilayda yüzün gülmüyor.
Ellerin titriyor kalemden tutmuyor.
Gözlerin ağlıyor neden gülmüyor.
Sevgili unutmuş,gardaş bilmiyor.
Uyan ilayda zaman akıp gidiyor.
Çocuktun büyümedin gün görmedin.
Zalim ile alimi ayırt etmedin.
Her gülen yüze gönül verdin bilmedin.
Gitme ilayda sevmeyi ögrenmedin.
Cebinde şekerler bitmiş,zehir dolmuş.
Seni bu hallere kimler koymuş.
Aç gözlerini zalime gün dogmuş.
ilayda bu dünya sensiz yalan olmuş.
Devran dönmüş tersine bilen varmı.
O kötüyü aramizda gören varmı.
Söyleyin yolun sonunu soran varmı.
Genclik ölmüş imami bilen varmı.
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri yakin tanıdıgım bir kardeşimizin anısına yazdim. birkaç gün evvel (UYUSTURUCU ILLETÍNÍN YÜZÜNDEN CAN VERDÍ) . kendimce prostosto ediyorum kendinden başka kimseyi düşünmeyip böyle gencecik bedenleri zehirleyerek bir yerlere ulaşan şeytan ruhlu insanları. kardeşimizin ruhuna -el fatiha-.
O kötüyü aramizda gören varmı.
öylesine acı ki gençlik zehirleniyor bakakalıyoruz.
tebrikler
Yüreğine sağlık...
Tebrikler...
Saygılar
TÜM YORUMLAR (17)