İlayda Şiiri - Hikmet Sevgi

Sen yürü git İlayda
Peşin sıra yalnızlığım
Süpürsün eteğin hatıraları,
Adım adım, iz gibi savrulurken
Koşuşturup
Bulmasın seni zaman
Sen yürü gir İlayda
Benim bir sözüm var
Sevemem ardına dönüp bakmanı,
Saçlarında deli rüzgâr
Gülme bana öyle elini güneşe tutup
Beni böyle bilme İlayda
Ne varsa bu eflatun kelimelerde yaşanmış
Rüzgârını dinle
Al avuçlarımdan.
Sana sessizlik benim suçum
Üstüne alınma İlayda
Ve ufuk, süzerken karanlıktan sabahı
İşte o anda
Sen, yürü git İlayda
Uyandırma korkularımı
Ve peşin sıra yalnızlığım
Acele etme şafağa bakıp
Bırakma her adımda kendini
Biliyorum İlayda
Zor olan, bu çölde kaybolmak aslında
Ama bil ki ben,
Sana verilmiş bir sözüm
Ondandır
Savrulduğunda sessizliğim
Tüm bu kupkuru umuda,
Adımların yavaş olsun
İlayda,
Sorma bana nedenini
Döndüğünde tekrar
Uyandırma beni
Ve sakın arkana bakma
***