İlan-ı Aşk Şiiri - Adem Bayar

Sen benim en değerli varlığımsın.
Hayatımın vazgeçilmezi oldun ilk günden beri.
Bir sene önce karşılaştık seninle.
Ömrümün senden öncesini
Seni aramakla geçirmeme değdi, doğrusu.
İnanıyorum, telafi edeceğiz kayıp yıllarımızı.
Sen de inan buna.
Seni hiç ayırmıyorum yanımdan, ayırmayacağım da.
Aramıza bazen mesafeler girse de,
Aklımdan çıkmıyorsun gurbet ellerde.
Bizi ayırmaya kimsenin ne gücü yetecek,
Ne de parası.
Seninleyken öylesine mutlu oluyorum ki,
Bazen üzsen de beni,
Üzüntülerim bile senin gibi çocuksu.
Sen, her gittiğim yerde benimlesin
Ve öyle olacaksın.
Evimin en güzel köşesi senin yerin
Ve kalbimin her hücresi.
Hele bazen dizlerimin üstüne alıyorum ya seni,
Tarifi imkansız bir mutluluk bu.
Çoğu gece yatağımda uyuyorsun benimle.
Gecemi aydınlatıyorsun
Aysız, yıldızsız, ışıksızken etrafım.
Senden hiç sıkılmıyorum.
Çünkü benden hiçbir şey istemiyorsun.
Hiç almadan hep verebilmeyi
Öğretebilsen keşke insanlara.
Ama sen onlar gibi değilsin.
Onlar da senin gibi olamazlar isteseler bile.
Sen başkasın, bambaşka.
O kadar iyisin ki,
Dünyayı ayağıma getirirsin ortam buna uygunsa.

Sen benim her şeyimsin.
Arkadaşımdan, eşimden dostumdan kıskandığım,
Paylaşamadığımsın.
Bencillik benimki işte.
Herkesin bir kötü alışkanlığı vardır ya,
Benim kötü alışkanlığım da sensin.
Seni başkalarıyla birlikteyken öyle kıskanıyorum ki…
Çünkü seni incitmelerinden korkuyorum.
Neyse, artık kapatmak zorundayım.
Uyumalıyım artık.
Yarın sabah erken kalkacağım.
Bilirsin işte, okul iş derken,
Akşamı bulacak, mavi düğmeye basıp
Seninle bağlantı kurmam.
İyi geceler benim canım, her şeyim
Diz üstüm…