Gözlerinin mavi sularına atladım
Yüzme bilmediğimden boğuluyordum
Beni sen kurtardın
Gözlerinden çıkarıp attın.
Kalın dudaklarının arasına girdim
Neredeyse çiğneniyordum dişlerinde
Beni sen kurtardın
Dudaklarından çıkarıp attın.
Kalbinin en karanlık yerine girdim
Seni aradım ama kayboldum
Beni sen kurtardın
Kalbinden çıkarıp attın.
Başına kondum bir piyango gibi
Elinin tersiyle
Kovaladın bir sinek gibi
Ayaklarının dibine düştüm
Eziliyordum bir böcek gibi
Beni sen kurtardın
Yerden alıp havaya fırlattın.
Yeter artık! ...
Diye bana bağırdın
Anladım ki sana yaranamadım
Ama seni asla karalamadım
Çünkü seni çok seviyorum…
25 Şubat 2011 / İstanbul
Kadir ArdilliKayıt Tarihi : 2.3.2011 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!