İlan-ı Aşk... Şiiri - Mehmet Yılmaz

Neden, nicin, neden böyle oldu, neden böyle hissettim
Bilmiyorum...

Dinle şimdi ey yar, bir sevda benimkisi...
Eger söyleme dersen içindekilerini,
Asla dokunmam sana,
Cekerim elimi...
Biliyorum ki sende biliyorsun içimde yanan atesi..

Yalnız bilmediğin bir taraf var,
Benim sığınacak ne bir ''limanım'' ne de bir ''gemim'' var,
Denizin ortasında yapayalnızım,
Ve ben kıyıya ulasmanın savasını veriyorum su an,
Sana ulasmanın...

Bilir misin, Ölümlerin ve sevdaların acılarını süzüp, kendine bir mutluluk payı çıkarmayı?
Bilir misin insanı bu denli sevmeyi?
Bilir misin yalnızlık hissi insanın yüreğini darmadağın ettiğini?

Bu soruları ben sana sormuyorum sevgili...!
Bu ben değilim,
Sana soruları soran sadece ve sadece duygularım.
Saf ve yalın duygular..
Özünden hiç bir sey kaybetmeyen duygular...
Şimdi sana sesleniyor,
Şimdi sana sunuyor benliğini,
Bak tüm ihtisamıyla dimdik karsında...

Bir yanda söyle düşünüyorum;
Yüreğim bundan sonra bir darbeye daha dayanır mı acaba?
Şimdi konu sensin ve ben bunu düşünemezdim...
Seninlede biter mi acaba diye düşünmemeliyim.
Şimdi haykırmalıyım sana olan aşkımı...

Konu şu an aska geldi Sevgilim...
Konu aşka geldiğinde istem dısı hareketlerde bulunuyor musun?
Kendi hatalarını baskalarının hatalarını sürükli aklından geciriyor musun?
Ya peki sığınmak istediğin, bazen olur ya ağlamak istediğinde basını gercekten yaslayabileceğin biri olsun dediğin oldu mu?
İşte ben bunları istiyorum senden sevgili...!

Ama hüzünlenmeni istemem benim gibi,
Sadece izin ver bana,
izin ver bana, bir nebzede olsada içinde yanan o atesi, seni sürükleyen o kimliksiz sevdalara dur dememi,
Ve herseyin bir sonu olduğunu,
Fakat her sonun bir başlangıç olduğunu...
İzin verir misin bunları acıklamama...

Su an parmak uçlarımı coktan geçtim,
Ve damarlarımdan, kalbime doğru yol alıyorum, sessiz ve sakin bir seyleri kırıp dökmeden,
Cünkü seni kaybetmekten korkuyorum,
Bazen cırpındığım oluyor, sana bir seyleri anlatırken,
Bir sey dediğim sadece saf ve temiz bir duygu...

Eyy sevgili, hiç düşündün mü böyle bir sevgiliyi benim gibi,?
Seni gözleriyle değil, yüreğiyle seven birini hiç düşündün mü?
İşte seven, böyle delice seven karsındaki..
Satır aralarında ne söylediğini sezebilecek biri karşındaki,
Noktasından, virgülüne kadar...
Mutsuzluklarla örülü dünyasında mutluluğun anlamını çok iyi biliyor karsındaki.
Ve hüzünlerin arasından her seferinde mutluluğu ortaya cıkarabiliyor karsındaki.
Ne değişiyor, ne de değişitirmeye cabalıyor,
Neyse o...!
Söylemesi gereken ne ise söylüyor karsındaki.

Yüreğime yaklaşıyorum sevgilim...
Ve oraya geldiğimde sevginin ne anlama geldiğini tadabileceksin,
Şimdi benim kim olduğumu sorgula kendine,
Neden bu tutkuyu sana hitap ettiğimi sorgula,
Hüzünlen bir an için acısın,
Ağlamaklı ol beni düşünürken,
Sessin buğulu gelsin bana..
Yüreğime yaklaş,
Ve sessiz sessiz gir dünyama...

Ben sendeyim, sana bıraktım kendimi,
Senden beklediğim,
Seninde kendini bana bırakman...

Sevgilim duygularımı bir cırpıda söylemek anlamsız olur benim için,
Bugün bu kadar yazdım sana,
Diğer sayfalarımı bekle,
Yüreğimin atısını dinle,
Tekrar geleceğim...

İlan-ı aşk nedir?
Herkese göstereceğim,
Cünkü bu bir ilan-ı ask...
Ama bitmedi bu ilan-ı ask...
Sessiz sessiz geldin, dünyama sevgili
Usul usul seveceğim seni...
Bunun cabasını veriyorum şimdi...
Döneceğim bekle beni sevgili...!