İlahi Süreç Şiiri - Selim Erdoğan

Cennet eyleriz dedik,
Bu mekân cehennemdi.
Göklerde buharlaşan,
Gözlerde kalan nemdi.
Pırlantaydı umutlar,
Kalpte açan çiğdemdi.
Zapturapttı ortalık,
Atın ağzına gemdi.
Tohum attık toprağa,
Zift döktüler, çöl oldu.
Hayal meyal rüyalar,
Yandı bitti kül oldu.

Zulüm kıtalar gezdi,
Kasvet sardı dört yanı.
Dumana gark eyledik,
Ateşle hanümanı.
Dünyayla boyamıştık,
Bütün canı cananı…
Nasılda söndürmüştük,
İtikadı imanı.
Kaybolduk her sahrada,
Buhran bize yol oldu.
Bütün düşmanlar yakın,
Gerçek dostlar el oldu.
Yağdı bin rahmet gibi,
Her tepeden bin kahır.
Hayvanlaştı nicesi,
Nice mekânlar ahır.
Altın hisler direndi,
Silahken gümüş, bakır…
En soylu yüreklerde,
Sabır üstüne sabır…
Bir imanla öfkeler,
Doldu taştı, sel oldu.
Dünyanın kaftanları,
Hak yolunda çul oldu.
Tek kurtuluş o kattan.
Ona döndü gönüller,
Onunla esti rüzgâr,
Onu haykırdı diller.
Açıldı semalara
Bir bir inançlı eller.
Güllerin Efendisi,
Ardında nurlu yollar.
Aşkla yenen bal oldu.
Sırça köşkte gül oldu.
Semavi yağmurlarla,
Nice çöller göl oldu.