İlâhi kudret... Şiiri - Ahmet Terli

İki nokta birleşir göz göremez,

bir canlı oluşur insan bilemez,

 iki can bir vücutta, akıl ermez,

bu ilâhi sırra kul erişemez...
 


Aylar geçer zamanı gelir,

ana ile bebek mücadele verir,

doğumla ölüm kardeştir,

bu bir ilâhi kudrettir...
 


Beyin bir sır, bir bilgisayar,

türlü türlü icatlar da yapar,

tüm yaşamı da elinde tutar,

onun sırrı ilâhi kudretten doğar...
 


Atar durur senelerce,

ne gündüz der, ne de gece,

kalp dillerde bir tek hece,

onun kuvveti ilâhi kudrette...
 


Pompalar kanı tüm vücuda,

can dağıtır organlara,

kötülükler de yapsa da,

en ilâhi sevgiler yine onda...
 


Gözler küçük, gözler minik,

dünyayı gören gözler büyük,

hem mekanik, hem elektronik,

ilâhi kudrette sonsuzluk...
 


Dil kemiksizdir, her yana döner,

en tatlı, en acı şeyleri söyler,

zamanı gelir de biter ömürler,

ilâhi kudretle susar diller...
 


Ciğerler nefes alır, nefes verir,

nefeslerle kanlar temizlenir,

benzinini, ceryanını kim verir,

onun kuvveti ilâhi kudrettir...
 


Ebedi laboratuvardır böbrekler,

binlerce litre kanı temizler,

ne motor, ne de mazot ister,

ilâhi kudretten gelir mucizeler...

 

Eller, ayaklar vücudu taşır,

ömür boyu araba gibi çalışır,

ilâhi kudretten emir gelince,

mucize yaratamaz doktorlar bile....