İlahi İkaz Şiiri - İlhami Canbolat

Unuttu insan, yaratan Rabbini
Kulluk bilinci dillerde kaldı.
Nefsine mahkum etti kalbini
Kendini herşeyin sahibi sandı.

İnkârlar, isyanlar, azgınlık, zulüm
Helak etti kavimleri, ders almadık mı?
Ahlaktan yoksunluk topluma ölüm.
Pişman olup, tövbe için geç kalmadık mı?

İlahi bir ikaz aldık göklerden
Zerreden küçük mikrop vesile.
Asırlık çınarlar koptu köklerden
Azaba uğradık silsile silsile...

Dünya bir anda sahipsiz kaldı
Sokaklar kıyamet sessizliğinde
Mal da mülk de hep Allah'ındı
Sahibi alacaktı erinde gecinde.

Tabiat giymiş baharlık elbise
Seyrine dalacak mekan kalmadı
İnsanlık az görür, böyle hadise
Hekimden kutsal makam kalmadı

Ana, baba, kardeş sevgisinin doğası
Sarılarak anlatırdık, sevemez olduk
Herkes kendi derdinde, kıyamet provası
Mesafesiz bir araya gelemez olduk.

Kıymeti bilinmedi toplulukla namazın
Mescitleri elimizden aldı yaradan
Yetmedi yalvarışın, yetmedi niyazın
Kabe'mizi tavafsız koydu yaradan.

Musibette muhakkak vardır bir ibret
Her şeyi Allah'tan bilmemiz gerek
Tedbir ve tevekkülle buna da sabret
Titreyip kendimize gelmemiz gerek...