İlâhi Düstûrun Şuaralara!

Sevgi de buğuz da Allâh içindir
Dostu düşman sayan şuara olmaz
Dostuna bu ihânetler niçindir?
Kini arşa yayan şuara olmaz

İlâhi düstûrun suralara
Lütfedip esrarın vermiş onlara
Hüsnü kabûl göster aşiyanlara
Müşrikânı ı’yan, şuara olmaz

Allâha köledir kuldur akiller
Bunu vazeder ilâhi nakiller
Âdem evlâdıdır firavungiller
Tapınarak kayan şuara olmaz

Huzurun yağması kesildiğinde
Saadet afiyet gördünse, kimde?
Yossi Kohen takdimi hiç biçimde
Onu özden sayan şuara olmaz

Türke yamanılan türk değil iken
Türklük ayağından bundandır diken
Türkoğlu üç kıt’aya hükmederken
Gözlerini bayan şuara olmaz

Küfrden arkında saadete gelenler
Bunlar; şüphesiz Hakk’a yükselenler
Bizi Ene’ defterinden bizi silenler
Hevâsına uyan şuara olmaz

Şaşkın ördek götün, götün, yüzermiş
Şuaralar esrarı hak yazarmış
Olmayanlar sayfaları çizermiş
Haram yeyip doyan şuara olmaz

Kınamak maharet, marifet değil
Azmedip Fiili amele eğil
Af zandan ibârettir kesin değil
Zırh libasın soyan şuara olmaz

Bastı zaman üzre seyretmez ise
Malâyani şeyi gayretmez ise
Rızâi bâri çün hayretmez ise
Mihraba her uyan şuara olmaz

Küp şırayı sızdırınca dışına
Bakmaz hiç kimsenin gözde yaşına
İmân kılıncıdır başlı başına
Vurduğunu sayan şuara olmaz

Mücâhid-i İslâm şüpheden ârî
Seyrederken bakmaz dönüpte, geri
Kahramandır Habîbullâh askeri
Ayakları kayan şuara olmaz

Karga Hak, Hak, diye eder zikrini
Kim anlasın Baykuşların bikrîni?
Behimi sevdaya yorsa fikrini
Gül yüzlüyü duyan şuara olmaz!

Arıdır Allâhın esrarlı malı
Bin derde devâ yaptığı balı
Bülbül gül yerine koyarmı çalı?
Esrarından cayan şuara olmaz

Tükenmez ilâhi Âşkın efkârı
Yaratan; yeşili gösterir sarı
Âşığın kış olur yazı baharı
Muhabbete kıyan şuara olmaz

Kösteğe kastağa aklını yoran
Zanneder kendini bir Âli kıran
Baş kesen kim diye varmı ki soran?
Uyuyana uyan şuara olmaz