İlahi Dostum Ah Adalet! Şiiri - Elife Ergan

Adaleti yok edenlere asla acımayasın
İyi tanımalısın onları
Yaz bir kenara zamanı geldiğinde çıkar defteri
Aklına mukayyet olabilirsin

Kalbini korurken ruhun yılmasın
Bizler vatanımızı sevenleriz
Memleketim der susarsın susma tanı iliklerini
Yurdunu yok eden hücreyi bilgiyle keşfetmen gerek

Ayrık otu gibi kökleriyle talan edeni,
Düşmanın eniğine kadar tanımak farz oldu
Ama sakın fırsat vermeyesin
Bilesin ki sabırla yürüyenlere acınmıyor gör

Sürünenler bizler mi acının alavı kızılıyla kor?
Yalımı yüreğinde sebil,
Çığlıksız feryadın cayır cayır kavrulur,
Ateş düştüğü yeri yakar derler hatırla, kolay kolay sönmüyor ki

Tez zamanda diyorum, hakkın hukukun terazileri kurulsa
Sonra küçücük kefenin içine sıkıştırıp kuyuya ejderha yuvasına
Unutma su uyur düşman uyumaz
Veya bataklığa timsahlara atsalar

Alçaklık peşinde koşanlar,
Hainle dostluk yapanlar, un ufak yok olsunlar
Tükensin, karıncaya dahi saygı duyamayan, adil olamayanın,
Kurusun kökleri

Ne güzel oh be ferahlatan
Korkma kıyamet kopmaz inan
Hiç fena olmazdı emin ol
İlahi tek dostum ah Adalet!