İlâhi aşka doğru 2 Şiiri - Ali Rıza Ünal

Aşkın gerçek yüzü
Sen öyle bir nigârsın öyle didârsınki senin en büyük
Günahın aynalarda gördüğünü kandini gördüğünü
Sanmandır güneşin nurunda aslını şaşırıp gölgeye varlık benlik vermendir şimdi düşünürmüsün aslına yaptığın cahilce hakareti ve gölgeyi asla şirk koştuğunu bilmezsin tabiki o asıl sana asaletinden azamet ve kibriyasından cemâl inin sırrı hörmetine ve kâmali gereği koştuğun bu şirkin hesabını sormayacaktır, ama senin buradaki kaybının hesabını yapabilyormusun a benim kardeşim a benim canım cancağazım,ne yapacaksın başka günahı sen, bu sana
Yetip artarda senin bundan haberin olmaz,
Sen kendini ölecek kokacak bir çiçek zannedersin,
Hal o ki sen rabbının ruhundan bir ruhsun o Rabbın
Nuru ruhu ölürmü hiç ölecek olan senin zanın ve vehmin ama sen bu zan—a ve vehme taptıkça ileride çok canın yanacak çok sıkıntılara düşeceksin haydi gel şu gölgeyi bırakta aslına dön, sen en iyisi, asla döneni asla ve asla,sıkıntı üzüntü stres tutamaz,bu mümkün değil, sen bir bilseydin o aslında neler var,
Ona dönüş için ona vuslat için neler yapmazdın neler,
Aklına hayaline gelmedik şeyler yapadrında seni o rabbın veli kulları eli ile tutar dili ile sakinleştirir,
Hal böyle olmasa idi sen yer yüzünde onu tanıyan
Kullarını o aşkın mecnubu meczubu olarak görürdün bu aşk
Senin bildiğin gibi değildir ama sana bir misal gerekirse hani halk arasında şu filanca kişi birini sevmişte kara sevdaya tutulmuş zavallı aklını kaçırmış o gün bu gün bu zavallı ne yediğini bilir ne ettiğini tüt ütü tü yazık zavalı derler ve geçerler,ebu kays-a da aba altından görünen o idi ve kaysın aklı başından gittide çöllere düştü mecnun oldu, hal bu ki o kara sevdalı Rabbını bir civanda veya bir dilberde görmüştürde aklı zevâle uğramıştır o kişi gerçekte Rabbını görmüştürde bilemez ama bize gelseydi biz onun o sevgilisine nikah şahidi olurduk
Ve o öyle bir düğün dernek öyle bir vuslata ve öyle bir
Gerdeğe girerdiki hiçbir gözün görmediği,hiçbir özün sezmediği hiçbir kulağın işitmediği,bir zifafa düşerdiki
Artık onun dili segilisinden izin çıkana dek lâl olurdu
Ya a benim canım cancağazım sen bunları nereden duyup bilecektin ama bak Rabbının nimetine yani sevmesini bilmediğin sevgiline bir bak ne olur onda
Neler var neler kulunun dilineden konuşur o kulunun gözünden bakar ve o seni kulunun eliden hem sever hem döver ama sen bilmezsin hani derlerya Allahın parmağı yokki gözünü çıkarsın,var var valahi onun
Parmağıda var sopasıda var lütfu da var ama sen şu gölgeye tapmaktan vaç geç görürsün sen hala hacıvat ile karagöz oyunları ile oyalanacakmısın şu,
Bindiğin atlı karıncaya doymayacakmısın,bakmazmısın onları oynatanda seslendirende bir kişidir sen oyna bakalım nereye kadar oynayacasın,
İşte böyle a canım, sen hep onu seversin sen hep ona
Söversin şu senin kıt aklın hep gölgeyi sevip söver
Size şöyle bir beyit söyleyimde betinize benzinize bir kan gelsin bir nur gelsin a benim kendini bilmez canımın içi- cancağazlarım sen hiç ölme emi
-------
insan nedir soranlara
bakın bana şöyle gelir,
can kuş olmuş ten kafesi,
gördüm can kendisi ten kendisi,

Ali Rıza burda nesi,
Zannetki bir gölgesi,
Gölgemde kayboldu
Gönlüm dolunca..
Ya işte böyle ey abidi azizim,
Sen korkma aslına dön sen ölmeyeceksin
Sen solmayacaksın senin varlığın seni çekirdeğinde,
Bak o senin güzellerin sahibi
Rabbın neler yapıyor,
Şöyle bir deyişe ne dersiniz,
------
Sen diye,her neye,nazar eylesem.
Senden gayrıya amadır Didem.
Öyle bir sırsınki,gafile söylesem.
Aşkın piri, leylânın miri, sinem..
------

Haline dellâl olmayacağım.
Sırrını faş, eylemem Leylâ.

Adını cihana, anmayacağım.
Aslını aleme, sölemem Leylâ.

Onca söz, üç beş kişi içinmi.
Hakkına helâl,umarım Leylâ.

Vaslına dildar, lisan olmayacağım.
Vechini izaha söz yetmez, Leylâ.
--------
Bu eser yazmakta olduğumuz mesnedi suphaniye
Divanımızdan bir lûtuftur devamı kısmet oldukça
Taliplerine verilecektir selam ve sevgiyle kalınız..
Bu eserin devamını ilâhi aşka doğru 3 te okuyacaksınız inşaALLAH..