Bir gün Hallac-ı Mansur'a; aşk nedir dediler,sabredip bekleyin dedi,
Üç güne varmaz görürsünüz,o vakit aşkı alıp gül diye koklayın dedi.
Önce Mansur'un kollarını ayaklarını kestiler onun her uzvu Aşk dedi,
Astılar,bedenini o yine aldırmadı işte görüyorsunuz mevzu Aşk dedi.
Yakıp küllerini Hallac'ın nehre saçtılar her zerresi Aşkla Enel-Hak dedi,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta