İlahi Aşk Şiiri - Mehmet Şahan

İnsan, özün bilir de; bağ olur, bağban olur,
Bazen bülbül olup bağda güle hayran olur.
Ya da yıllara kızar koca bir devran olur.
Bunların ne olduğun, insan bilmez mi sandın?
İçinde ki ateşi, gözler görmez mi sandın?

Yüreği kavrulur da, ah ben yanmışım demez,
Aşk badesin içse de, oh ben kanmışım demez,
Hayaliyle yaşar da, yok ben sanmışım demez,
İlahi Aşk’ı bilir, Hu’yu bilmez mi sandın?
Allah için coşana, gönül vermez mi sandın?

Şahan açtı kalbini, harlanıp yansın diye,
Aşkının şerbetinden, iyice kansın diye,
Bedenin her hücresi, adını ansın diye,
Mevla’sını bilir de, emrin bilmez mi sandın?
Yaratan’ı öl der de, canı ölmez mi sandın?