İlahi Aşk Şiiri - Rüküş Taşgın

Ey gönül Sen coş!
Yoktur seni durduran.
Taş gönül taş...
Sıgmazsın derelere,ak git gidebildigin kadar.
İnce ince,ıgıl ığıl ak.
Sonsuza dek git.
Yolun sonunda bir deniz vardırki umman.
O denizde bir ol bütün ol.
Öyle bütünleş ki hiç bir güç birdaha ayirmasin seni ordan.
Sen yeterki coş,doldurur saki aşkın şarabın...

Eyy gönül sen bak!
Gözlerin görmediğini gör.
Görmüyorsa iki gözüm Hakk'ı,varsın görmesin göremediğiyle kalsın.
Senin gördüğün ki uçsuz bucaksız bir şey.
Senin gördüğün ki kainatta bulanmaz eşi benzeri,göremezler dünya gözüyle.
Herşeyi bırak bir kenara bak gönlüm bak.

Eyy gönül sen tart!
Eşit gelmez aklımın tarttığı.
Yanıltır insanı,düşürür yolundan eder.
Doğrular yalnış olur,yanlışlar ise doğru!
Sen öyle bi tart ki ne bir zaman ne de bir an olsun yanılgıya düşmeyim.
Vicdanım rahat olsun üzmeyim üzülmeyim.

Eyy gönül sen sev!
Bırak bütün herşeyi,Sen ki almışsın içine on sekiz bin alemi.
Bütün kainatı zerre zerre işlemişsin,kendinde bir etmişsin.
Sev gönlüm sev.
Sevki sen de sevilesin.
Sen sevdiysen nasıl sevilmezsin.
Bilki sevmişsen eğer çoktan sevgiliyi misafir etmişsin.
Sen öyle yücesinki bir gönüle herşeyi yerleştirmişsin.

Canparem...