İlahi Aşk Şiiri - Sevda Toşur

Varlığının yansıması şu alem,
Sen içimi dolduran eşsiz alem,
Gördüğüm yaprak sen,
Ezel sensin, ebed sen,
Sen,gün yüzüne çıkaramadığım gizli aşk.
Tüm yollar bir sevdaya çıkarmış,
Benim sevdam sensin Yarab.
Çiçekler yönünü Güneş’e dönermiş,
Benim Güneş’im sensin Yarab.
Seninle dolu ise şu gönül,gülistan,
Sensiz her anı azap.
Şu gönül muhabbetin için çırpınır,
İçinde sevgi olmayan her şey muhabbete perde,
İbadetler muhabbeti tazelese de,
Önüme engeller yığma yarab.
Şu fakir gönül senden sevgi umar,
Gel şu fakir gönlümü doldur yarab,
Beni susuz bırakma Yarab.
Kurt,kuş tüm alem zikirde birbiriyle yarışır,
Ben kör müyüm, kalbim kör mü, nerde bende ilahi aşk?
Yolcu! Oyalanma menzil senin içinde,
Dur, düşün ve kalbini dinle.
Bu gün ruhumun denizi dingin, bazen de fırtınalı,
Gönüldeki hurda duyguları çok oldu ben atalı.
Perdedir tüm hevesler, hırslar seni anmaya,
Güneş’imi perdelemeyin çekilin kara bulutlar.
Bunca yıl ben rüyada,kabustaymışım,
İçimde gizli bir Sen varmış, ben yeni farkettim,
Ben Sen’i farkedince ben bana geldim,
Ben bende değilmişim ben onu bildim.
Yarab! Sen’i bulunca can özüme döndüm.

(Kayırlı 18.06.2011)