İlahi aşk Şiiri - Mehmet Durmaz

Sen ne işlediysen hep kalbime işledin
Ne söylediysen çakılıp kaldı, ömrüme söyledin
Avuçlarını savurdun teri döküldü içeme,
Ne ettiysen en güzelini ettin
Sahillerinde gezinirken ben,
Tüm türküleri gözlerine söyledim
Öyle bi tutuldum ki ruhuna
Yalanın bile yeni açmış gül idi hem acıttı hem sevdirdi seni.

Delicesine sevmeyipte ne yapayım,
Bu denli beyazsın bu denli söylenecek herşeyimsin.

Nazlım al ruhunu koy avuçlarına, bir bak allah aşkına
Ne tatlı, ne sevimli, benim gördüğümü bir sen gör bir sen anla
Sarıl benim ölümüne sevip doymadığıma
Sonra koy aklının en güzel yerine
Kararsızlığımı vur o tatlı gözlerinle
Yardım et çöz bütün umutsuzlukları
Yardım et, bul bütün uyumsuzlukları
Yardım et, koşsun ayaklarım
Yardım ette, kaybolmasın en büyük aşkım
Al beni cennetine
Tanrının hükmüydü senin yaratılman
Tanrının hükmüydü seni sevmek
Tanrının söylediğiydi
Beni alıp sana vermek..
Tanrı.

Ve tanrı seni alıp başkasına vermeyi yarattı
Sonrada yalnızlığı yarattı
Ve çok uzakları yarattı
Ardından içimi derin yarattı
Şimdi yalnızca uzaktasın...
Tanrı imkansızı yarattı