Derler nebiyle çok kul veli oldu
Çoğunda uykular düş seli oldu
Çok kulun dermanlı bir eli oldu
Aşklar aşklar aşkı ilahi aşktan
Körlerin gözünde göz feri oldu
Yüzsüsün yüzünün her yeri oldu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta