İlahi Aşk Şiiri - Ethem Sözen

İki dağın zirvesi, bir vadi arası,
Ta özünden inleyip akmakta bir su.

Sesinde bir acı, akışında bir endişe
Sezilir gibi,çağlamakta bir su.

Eşlik etmede ona yanık sesli bülbül,
Gam aktarmada, bu iki aşk yolcusu.

Uzaktan hoş gibi gelse de iniltileri,
Belli ki aşk ateşi yakmış sinelerini.

Kısılmış sesi birinin,diğerinin solmuş rengi,
Semaya yükselmekte sanki yanık sesleri.

Gül bahçelerinde bülbül huruşan eder,
Su ise vadilerden aşağı perişan gider.

Bu aşk aynıyla vaki,Tabiat-ı neşe’de
Yazık ki bu aşkın binde biri yok beşerde.

Güneş, ay ve yıldızlar olmuş hep pervane,
Bir tek Ademiyet dalıp gitmiş gaflete.

Güneş göklerden gönderdikçe ziyalarını,
Aşk ateşi yakmakta her şeyin bağrını.

Bir nebze düşündüm bu hali derinden,
Aşk ateşine yanmakta her şey derinden.

ETHEM SÖZEN
2007