Tanrı âşıklarıyız ne Mecnun'uz, ne Kerem
Çâreli bir hastayız ne kanseriz, ne verem...
Bu aşka düşenlerin meyvası ilâhî nûr
Gönüllerin gizi aşk yüzlerinden okunur.
Bu aşk öyle bir aşk ki ne kibir var, ne gurur
Bu aşkın onuruyla kâmil insan olunur.
Bu aşk O'nunla başlar yine O'nda son bulur
O'na giden bu yolun sonunda kavuşulur...
Bu aşktan kaçanlarda ölüm her an korkudur
Tadına varanlarda ölüm amber kokudur.
Bu aşk başta MUHAMMED,Yunus,Mevlâna'da var...
Sende,bende,yaratık her canda, MEVLA'da var...
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 09:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/27/ilahi-ask-12.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)