İlahi Airobik 2 Şiiri - Yıldıray Semiz

Bu hoş İzmir'de loş bir akşam vakti
Faaliyette yine gecelerin azimli varisi
Kalabalıkların bile kar etmediği
Bu geceki deprem paniğinde dahi
Yalnızlığımla boğdum geceyi
Bir nizam ki göklerde,boşlukta
Bir nizam ki uydularda, yıldızlarda
Yıldızlarda airobik,yıldızlarda folklor
Ellerinde mumlar dönüyor,oynuyor
Karanlıkta ''Çayda Çıra''
Ben ki; Dar akşamların mistik sarhoşu
Karanlığın,aydınlığın sırrına erenlerdenim
Aklım ki engel karabuluttu göklere
O'nu oracıkta hadım edenlerdenim
Ben ki madde ötesini kavrama pahasına
Aklını yele salıverenlerdenim
Yıldızlar;
Karanlık galaksinin barışmaz muhalifi
Yıldızlar;
Kara göklerin yandıkça büyüyen göz bebeği
Yıldızlar;
Her biri bir aşığın dilek paresi
Seyradaldım onların şovuna yine bu gece
Daha da yaklaşıyorum akıl ermez sırlarına
Aklımı Rab'bime kurban ettikçe
Yeryüzü,boşluklar,atomlar ve yıldızlar
Her günkü gibi, bu gece de
O Ulvi Sır'rın ekseninde
Yıldızlar;
Dönüyor bir Mevlana Edası ile
Yıldızlar;
Sonsuzluk Airobiği'nde