Bazen öyle anlar gelir ki, içindeki haksızlık hissi seni tüketir. "Neden?" diye sorarsın. "Neden böyle oldu, neden bunu hak ettim?" İnsanların yaptıkları yanlışlar, verdikleri acılar, hayatında bir yara gibi kalır. Ve ne yaparsan yap, o yara iyileşmez gibi gelir. Ama bir şey var ki unutma: İlahi adalet, en doğru zamanda yerini bulur.
Belki bugün görmezsin, belki yarın da hissetmezsin. Ama adalet, her zaman işler. Hayat, herkese hak ettiğini verir. Birileri seni kırıp geçse de, haksızlıkların yükünü sırtına bıraksa da, bu yük kalıcı değildir. Çünkü evrende hiçbir şey karşılıksız kalmaz. İyilik de kötülük de, dönüp dolaşıp sahibini bulur.
Sen yeter ki sabırlı ol. İntikam almayı düşünme. Çünkü intikam, yükünü hafifletmez, aksine seni daha da ağırlaştırır. Bırak, hayat gerekeni yapsın. Sen sadece yoluna devam et, içindeki iyiliği koru. Unutma, ilahi adalet dediğimiz şey bazen beklenmedik bir şekilde gelir. Ve o geldiğinde, senin suskunluğun, en güçlü cevabın olur.
İnsanların yaptıkları yanlışlar seni değiştirmesin. Çünkü sonunda hak yerini bulur. İlahi adalet var, unutma. Ve bu adalet, seni hak ettiğin huzura kavuşturacak.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta