İlahi Adalet- Şiiri - Gürsel Güveloğlu

İlahi değerler ortada kaldı,
Güneşim batıdan çıktı,çıkacak.
İsrafil Sur’unu eline aldı,
Günahkâr dünyayı yıktı,yıkacak.

Tartıyı, ölçüyü eksik tutanlar,
Bilerek malına haram katanlar,
Sahteyi üretip rahat yatanlar,
Zakkumu ağzına tıktı,tıkacak.

Haksızı kayırıp rüşveti alan,
Günahsız insana korkular salan,
Sonra da iffetsiz aleme dalan,
Ruhunuz bedenden bıktı, bıkacak.

Rızkını içkiye,kumara veren,
Gaflete sarılıp sabaha eren,
Gıybete kapılıp dostunu yeren,
Teniniz eriyip aktı, akacak.

Yetimin,öksüzün malın yiyenler,
Anaya,babaya kötü diyenler,
Gerçeğin üstüne maske giyenler,
Cehennem dumanı koktu, kokacak.

Vicdanı olmayan sahte dinciler,
İnsanı sevmeyen hasis, kinciler,
Vatana ihanet eden öncüler,
Zebani çengele taktı, takacak.

Deccal’i bekleme göründü işte,
Türbeler dumana büründü işte,
Kutsallık üstüne yüründü işte,
Yaradan icaba baktı,bakacak.

Gürsel der imanım, özümüz nerde?
Rabbime verilen sözümüz nerde?
Kabe’ye sürülen yüzümüz nerde?
Kıyamet ateşi yaktı, yakacak.

(8 Ocak 2007-Kadirli)