İlaç Şiiri - Engin İnsel

Buraya yazıyorum seni,
Mısralarıma döküyorum tenini,sesini,kokunu...
Özlüyorum...
Dokunmak istiyorum sana,
Ağlamak istiyorum yanında,
Başımı dizlerine koyup uyumak istiyorum.
Fakat cesaret edemiyorum,
Ellerini tutmaya cesaret edemiyorum,
Gözlerinin içine bakmaya cesaret edemiyorum,
Sana aşığım demeyi cesaret edemiyorum,
Yanımda olduğun her an yüreğimdeki haykırışları dışa vurmaya cesaret edemiyorum,
Sessiz haykırışlar bunlar,çığ gibi büyüyor,
Bütün cümleler kendini sessizliğe bırakıyor,
Harfler kelimelerden teker teker düşüyor,
Kelimeler anlamlığını yitiriyor,
Fırtınalar kopuyor içimde,
Yapraklar dökülüyor,
Gemi rotasını kaybediyor,
Limanlar gözden ıraklaşıyor,
Rotasız ve çıplak kalmışken yüreğim,
Seni bulduğum limanı arıyorum,
Her saniye,her milde,
Her acının mıhlanıp kalpte durduğu anda,
Seni arıyorum....
Zaman,gözyaşlarımda tükeniyor damla damla,
Bir ağ gibi ördü düşlerimi,bedenimi,sessiz haykırışlarımı.
Çare sensin,
Çare sesinin tınısıyla bedenimin çözülmesi,
Çare teninin tenimimi sarması,
Çare kokunun tüm limanlara ulaşması,
Çare kalbim ağlıyorken gözyaşların gemiyi batırmaması,
Çare seni fethetmek için sana teslim olmak,
Çare sensin sensin,
Sen çaresizliğin ilacısın.