Kolayca kandırılan toplumların ilk sırasındayız. Çok mu safız-çok mu cahiliz-çok mu iyi niyetliyiz-çok mu çıkarcıyız-çok mu kendimizi kurtarmanın peşindeyiz-çok mu inançlarımız gereği şükürcüyüz vs?
Şimdi de seçim içindeyiz. Partizanlığımız ve anti partizanlığımızla kandırıldığımızı ve vaadedilen o güzelim günleri göremeyeceğimizi bile bile çaresizce gidip oyumuzu vereceğiz. Hep bir umut. O umutlar uğruna fakirin daha fakir zenginin daha zengin olduğunun ayrımına varmadan hem de.
Bu ülke bunları hak etmiyor. Vatandaş olmanın yükü çok ağır bu ülke de. İktidara kim gelirse gelsin o yük emin olun daha ağırlaşacaktır...
Şu yaşıma geldim o yükün hafiflediğini hissetmedim. Çünkü o yükü ağırlaştıran iktidarlardır.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta