İktidardan Düşmek Acıtır!

(Fark söylenmemiş de olsa burada)
Biraz farklıdır iktidar koltuğu;
(Çektirir insana vatan üzerinde nutuğu)
Öyle ki,
İktidara getirseniz bir kütüğü
(Odun olduğu halde) yakarken yanmaz.
Eline geçirdi mi bir kez düdüğü
Sanma ki çalmaz,
(Olur olmaz yerde) öttürür durur.

Bir gün,
Her şey gibi iktidar da biter,
Koltuk gider.
Önemli olan
Millet o zaman ne der?

(Belki de önemli değildir; tatlı canını niye üzesin?
Ağızlar torba değil ki büzesin!)

Dün, baklava-börek getirenler tepsi tepsi
Huzurda el pençe duranların hepsi,
Arkanızdan konuşacaktır; normali budur.
Bu menfaatleri gereğidir,
Budur iktidardan düşenlerin ortak çilesi.

Olmayınca insan karalamanın bir bedeli
Karalamak iyidir!
Kötü görünen her şey geçmişin enkazıdır böylece.

Sorumlu olmayana kolaydır eleştirmesi
Bekâra karı boşaması!
Taktik belli:
“Çamur at, izi kalsın”

Elin kiri, elin isi
Yüze geçer temizlenirken;
Farkına varamayız çoğu kez bu durumun
Pislikle suçlar dururuz herkesi!

“Önce kendimize bakmalıyız” demeyi
Başkalarını yemek olarak yormamalıdır.
Yemeyelim birbirimizi!