İktidar Şiiri - Emin Baydil

Yine binbir iltimas pençesinde bu millet
Gör ki neler çekiyor, kalk da bir temaşa et.
Devlet kapısında hem bir tezgâhtır kurulmuş,
............... adına kan kusuyor adalet.

Öyle bir düzen ki bu, her şey yerli yerinde
Sayısız maznun ağlar, yukardan en derinde.
Gülenler şerefine, kaldırılan kadehler
Başında parçalanır, zulmün her seferinde.

Bu alevsiz yangınla bu duyulmaz zelzele
Akıllara sarılıp artarsa günden güne,
Geride en nihayet bir savrulan kül kalır
Kendince kül olanın, kim ağlar öldüğüne.! ..

İşte yine savrulur, nutuklar meydan meydan,
İşte yine duyulur, Edirne’den tâ Van’dan.
Hâlâ bir teranedir yurdun dört bucağında
Tutturulmuş gidiyor, hem de hiç sıkılmadan.

.......nci yıl ha öyle mi, hangi yüzle bu tören?
Utanmak lâzım hele, elden dilenir iken.
Nurlu ufuklar hani, nerde güçlü Türkiye?
Hiç olmazsa konuşma, meydan dilencisi sen...

Evet, sen sus konuşma, Allah’tan, kuldan utan!
Ben değilim herhalde, vaadleri unutan.
Her gün bir başka yerde dağları erittiniz,
Tam elli yıldan beri, hizmet beklerken vatan.

Bunlar yetmezmiş gibi, çok işler başardık de,
Bu büyük bir gaflettir, hiyanet değilse de.
Hem Almanya, Japonya, bir baksana nerdeler,
Haykıran devlet gördüm, çünkü tam on senede.

Elli yıl dile kolay, bir asrın yarısıdır,
Şanınıza yakışan, size yüz karasıdır.
Bu millet, hiçbir zaman düşmanından çekmedi,
Bu milletin çektiği, iktidar belâsıdır...

Not: Bu şiir, otuz yıl önce yazılmıştı. Şimdi ise,.......