İkrar Şiiri - Şair Vuslat

İki satırlık bir yazıydın,
Her defasında başlayıp yarım bıraktığım,
Belki üç kuruşluk yalancıydın,
Bir türlü anlayamadığım.

Bir akşam, ararım seni deyip gittin,
Tamam dedim, aramanı bekleyecektim.
Hiç farkında değildim o akşam
Bu bekleyişin ne kadar süreceğinin,
Beni sensiz bırakıp gidişinin
Ve nasıl olacağını sensiz kalan benin.

Uzun bir bekleyişti başlayan,
Sessizliklerde, sensizliğe boğulduğum.
Her gün sessiz bir çığlık yükseliyordu
Taa yüreğimden... Duymuyordun.
Ve sen farkına bile varmayacaktın
Sensizliğinde nasıl kaybolduğumun.

Her gelen günde bir umut vardı
Taşırken altında ezildiğim
Ve gecenin karanlığında kayboluyordu,
Her ne kadar ezse de gidişine tahammül edemediğim.

Bir mıh gibi çakılıyordun her gün yüreğime,
Kanamaya başlıyordum, ağlıyordum.
Beynimi yiyordu, nasıllarım, niçinlerim
Kemirgen gibiydin içimde
Kemirip kemirip doymuyordun.

Bir soru işaretiydin kafamda,
Uyar mıydık Uymaz mıydık?
Bunu düşünüyordum öncelerde
Hep eksik kalıyordu bir taraf
Seni oturttuğumda bir yere.
Gelmek isterken, kaçıyordum.

Sen, sen değildin sanki eksiktin
Ve sen, sanki fazlaydın senden
Bir şeyler vardı sanki
Bir türlü dengeleyemediğin.
Düşünüyordum,
Biz olur muyduk sen ve ben,
Ve bozuyordu “bizi” bir şeyler
Kaçıyordum, tam adım atacakken.

Ve kaçan sen olduğunda,
Ben çoktan unutmuşmuşum sorularımı
Çoktan yıkmışım meğer duvarlarımı
Çoktan seninmişim
Çoktan benim ol dermişim,
Nerdesin...

Beynimin ortasında bir terazi,
Tartmaya çalışıyor, dün, bu gün ve sözlerini
Tartıyor durmaksızın,
Durmaksızın şaşıyor kefe,
Durmaksızın, karışıyor her şey,
Her şey alt üst.
Savaşıyorlar beynimin içinde,
Kazansın istiyorum bir taraf
Sanki sonu hiç gelmeyecek
Kanlı bir mücadele.

Aldığımda her haberini
Anlıyorum ki rahattasın.
Hayatın yine dolu dizgin gitmekte.
Bil isterdim, sen şehri her terkedişinde
Zaten sensiz olan benin
Çarpı iki sensiz kaldığını.

Ve bilmek isterdim,
Senin kafandaki benin
Nasıl tanımlandığını.
Ve yine bilmeni isterdim
Gelseydin,
Kapımı açık bulacağını.
Gelmedin.
Yahut bilemedim seni almasını.

Şimdi bir harabeyim ben,
Daha kurulamadan yıkılan,
Senin ellerin olmadan kurulamayacak olan.