İkrarım; sevda ocağında demli çay sunar,gönül sohbetlerinde yudumlanan.
Sevdayı yarin gözlerince işlerim,
Anadolu desenli kilimlere aşiyan.
Tebessümün adamıyım,
Emeğin nasırı,
Sütün helal mayası.
Çağlarım,yıkarım dünyayı yarimin sulhuna.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta