Çocukluğumun ozanı
Konuk oldu kulağıma
Büyülemiş sözlerini
Vurdu kalbimin zarına
Büyüyüp de varam dedim
Dertli ozanın yanına
Çocuksun ya anlamazlar
Konuşsan seni duymazlar
Büyükler bilir herşeyi
Seni adamdan saymazlar
Ozan hissetmiş olmalı
Sesinde verdi ikramı
Görmek gerekmez yüzünü
Ağırlarsan her sözünü
Perdeler kalkar aradan
Açık tutsan kalp gözünü
Şiir sazla güzelleşti
Benim gönlüme yerleşti
İkramını unutmadım
Nur içinde yat ozanım
Kalemim sazına borçlu
Naçizane döktürüyor
Sen kadar olmaz elbette
O çocuk senle büyüyor
Yerini almak ne cüret
Tanışmadık beni affet
İkramın tadı dilimde
Buluşalım o iklimde
Büyümüşlüğüm var artık
Tutamaz beni hiç kimse
Bu bestem sana ozanım
Ulaşır belki selamım
Kayıt Tarihi : 16.12.2021 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık...
Çok teşekkür ederim. Onur verdiniz Şairem.
Saygı ile
İçimi acıtsa da geç kalmışlık... umarım efendim umarım....
Çok teşekkür ederim. Onur verdiniz.
Saygılarımla
sazını, sesini duymak, sözünde kendini bulmak, anlamak ve kapılmak yoluna
öz özde buluşunca, yarınlara ilham kaynağı olur. Güzel bir etki paylaşımı ve vefa
esenlikle kalınız
Ne güzel bir yorum, sustum...
Saygımla....
Ziyaretiniz ile onur verdiniz saygıdeğer Üstadım. Çok teşekkür ederim. Allah 'a emanet olun. Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)