İkra Şiiri - Mehmet Tevfik Temiztürk

Faydalanmamız için, kitabını indirmiş,
Bitmez bir kütüphane, içine indirgemiş.

Her varlık bir kitaptır, evrense kütüphane,
Canlı ve cansız oku, düşünme bir bahane.

“İkra bismi Rabbikellezi halak…”
Kur’an’ın ilk emridir, Rab’binin adıyla oku.

Rab’bin Levh-i Mahfuz’u, okundukça hiç bitmez,
KUR’AN’a bak ve oku, Rab’bimden esirgenmez.

Kanma hiçbir yanlışa, Kur’an, ALLÂH(c. c.) kitabı,
Aldanma şeytanlara, bu kitabı aç ve oku.

Kula kızıp da küsme, cennet bizi bekliyor,
Okudukça Kur’an’ı, bir de huzur veriyor.

Dostum ne olursan ol, istersen gizli oku,
Yüreğini ferahlat, ayetler ile doku.

Nefis bile sıkılır, itikatsız yaşanmaz,
Bir cehalet içinde, batılla hayat olmaz.

Nefisler tecrübeli, şeytanlar eğitimli,
Cennet’e gitmek çok zor, olacağız bilgili.

Kullarını bağışla, ey Rab’bim merhamet et!
Hatalarımız çoktur, hakikati ilham et.

Düşmanımız cahillik, dostumuz ilim olsun,
Şu geçici dünyamız, âlimlerinle dolsun.

(2000)