İkmal Şiiri - Duygu Günkut

Asma yapraklarının yalnızlığını yaşıyorum
Bir imtihan öncesinde daha
Rüzgarın her değişiyle dallara
Kendime yeni ufuklar açıyorum
Değişik yeşillere değiyorum
Uçarı benliğimin kımıltılarıyla
Ve kendime sahip olamadığım
O özgürlüğü layık görüyorum
Daha hiç okumadığım kitap sayfalarında.

Yalnızlığımda kalamıyorum kendimle tek başıma
“Tarih” kitabı hep karşımda
fakat kafam kendi uğraşında.

Ve biliyorum: Tarih kitabının berisinde
Orhan Veli söyleniyor kendi kendine:
- Bir yer var, biliyorum
Herşeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.