İklimleri Kendin... Şiiri - Aslı Durak

kapandı bir kitap daha
yorumsuz kaldı satır araları
öksede saka mıydı bu kadın
isyanın sularında
şimdi
böyle başı dik
sen yine iklimleri kendin kılarak git

gün gelir hatırlanır belki:
hiçbir şeyi anlamak için aşıp geldik her şeyi
ve yok artık kendimizden başka geçeceğimiz

aştığımız sınırlara yüklediğimiz anlam kadar yakın
demirlemeseydi keşke yorgun aklımın kıyısına
senli, sensiz anılarım

göğüs kafesinde çırpınırdı tutsak bir kuş
şaşardık
nasıl da unutmuştuk derin ürperişleri
sen belki de hiç bilmeden
öperdin incinmişliğimi

aradığımız ne varsa şimdi uzak ve yabancı
boşuna mı tutunduk umudun gök kuşağına
yine dolduramadı boş kareleri
umarsızca beklediğimiz
bilmece tutkunu birileri

ben
yine
nereye göç etti kuşların ey yitik ülke
derim kendime
süzülürüm direnişin sularında başım dik
sen
iklimleri kendin sanarak
git