İklimler Boyu Şiiri - Mehmet Yetimoğlu

yine iki gözüm iki çeşme
ağlasam diyorum
ağlasam hiç durmadan
fırat gibi dicle gibi
döküversem içimdeki sonbahar yağmurlarını
bardaktan boşanırcasına
hüznüm bereketlense dal budak salsa
hiç kimse ağlamasa benden gayrı
bir ben ağlasam yalnız başıma
yetim çocuklar gibi
boynumu büksem de ağlasam
kaderime küssem de ağlasam
bölmese hıçkırıklarımı bir sarhoş kahkaha
dağıtmasa bulutlarımı o deli rüzgâr
vurup dursa camlara camlara gözyaşlarım
geceler boyu

…ve uğruna tetik çekemediğim azerbaycan
sen! gözyaşını silemediğim afganlı çocuk
ayağındaki dikeni sökemediğim filistinlim
ey zulme uğrayanlar
ey yanıp yıkılan masum çocuklar
göz göz olsa da yaralarım
ağlasam iklimler boyu
bir bayram şekeri gibi
sunsam ellerinize gözyaşlarımı
yüreğimi yakıp sürme çeksem gözlerine
ey türkistanlı mahur güzel
kanımla kına yaksam ellerinize
sevinciniz olsam
gözlerinizde bir an
bir gülüverseniz …
bir gülüverseniz
yeter bana

03.mart.1991