İklim sonbahar günlerden perşembe

UNUTULMAZ Kİ...
İklim sonbahar,günlerden perşembe,
Aşk şarabı tortu olmuş şişemde,
Zirvesine çıkmış iken melalim,
Yıllar öncesinde iken hayalim,
Unutulmuşluk acısıyla bağrım
Yanarken,çıkageldi nazlı "ÇAĞRI"m...
İçtim onda yudum yudum Konya'yı,
FEZAİ gözüyle gördüm dünyayı...
Kâh Mevlana oldum,hikmetler sundum,
Derviş oldum bazan,aşkıyla yandım...
Türlü türlü deyişlerle bezendim,
Mısra mısra şairliğe özendim...
"DİNLE NEYDEN" inancım yaprak yaprak,
"GÜNAYDIN" aşkım,içim burkularak...
Ve "İSTANBUL CADDESİ"nde gençliğim,
"MASMAVİ" cicimlere işlediğim...
Hayatımın en mutlu anları,
Isparta,Uşak,Gördes halıları...
Nerede ah ! Nerede o kurban olduğum,
Ana,baba,bacı,kardeş bildiğim...
Hocam,dostlarım,cânım,büyüklerim,
Hafta sonu verilen alın terim...
"Bekir,zarfları yaz ! Hafız çay söyle !,
Evlat,işte dünyanın hâli böyle ! "
Birkaç yıllık maziden kalan sözler,
Nurlu yüzler,sımsıcak,siyah gözler...
Gönlümdedir 18 beyit yazan,
Projeler çizen,ülkeler gezen...
Unutamam asla bir ömür boyu,
Unutsa da HALICI,ÇELEBİ soyu...
Dostlar,mümkün mü bilmem.vuslat size ?
Selamlar,sevgi,hürmet,sıhhat size...
Bekir YİĞİT Kelkit-1975