İklim Şerhidir Gözlerin

İklim ülkesi gözlerin
Gün öpüşü göğünde
Terkedişim olur gitmeler
Sıcağından bazen...

Bazen intihar öğütlü yolları
Geçilmez olur buzdan gelmeler

Kullanılmış sabır sabahlar
Bilmem kaçıncı gecedir
Karasına yalnızlık sağdıran
Ağdırır sürekli korku
Sürekli filizkıran fırtına

Uyumak şehrinde
Karabasandan uyanmak sonra
İrkilerek...bambaşka korkulara

İklim şerhi gözlerin
Zamana kenetli elleri
Çözüldüğü yerde ölüm
Yaşam bağlandığı yerde
Volta atar durmadan
Döne döne içimde...

Yangın yazıma yağmur döker
Ilımlı ıslak serinliğiyle

Mülteci kışlara güneş
Zihin ayazlarını sıyırır buyrukla

Acımın şehridir gözlerin

Tenhada bulut çocuk
Sancısına basar öksüzlüğü
En parlak yıldızda çınlar anne sesi...
Şehir, yağmur pırıltılı
Işık tenli...

Uzağında bir kadın
Görürüm
Fırtına kesiği dilinde
Kuzeyin tüm rüzgârı...
Yeminli eser kirpiklerinde...

Ekmeğinde alnının tuzu
Umut, sevgi ve öfke
Sınanır sınanır
Gözbebeğinin asil renginde

Bir giden var
Sessiz görürüm sonra
İki kalp sıratında
Tam ortasında

Ruh aynasının izdüşümüne yol almakta...
Surlarına fatihtir gözlerim...