İklim Şaşırdı Şiiri - İsa Kahraman

Zemheri ayında çiçek açıyor,
Her yer gün, güneşlik, iklim şaşırdı.
Evler naylon halı, sanat kaçıyor,
Yünden dokunurdu, kilim şaşırdı.

Yolun ortasında dondurma yalar,
Piyangodan para, hayâle dalar,
Divan sazı ile konçerto çalar,
Mızrap sarhoş oldu, telim şaşırdı.

Kılık efemine, baksana tipe,
Saçları belinde, kulakta küpe,
Kız sandım, erkekmiş, meğer sünepe,
Ne deyim ben ona, dilim şaşırdı.

Câni, beş kişiyi candan ediyor,
Ben deliyim diye, hapse gidiyor,
Tabipler isterse ' Bu deli ' diyor,
Aslında akıllı, ilim şaşırdı.

Bizden çok temizdir, diyoruz gâvur,
Sokak, cadde çöplük, baksana bir dur,
Kör şeytan diyor ki, bir sille savur,
Kime vuracağım, elim şaşırdı.

Koymuşlar vitrine, hakîki sandım,
Rengârenk, çok güzel, ona aldandım,
' Plâstik ' dediler, inan utandım,
Bahçede açılan gülüm şaşırdı.