Sevda, sevda derler ey sevgililer!
O ki bir garip, zorlu, çileli yoldur.
Kerem’e aşılmaz bir dağ, Mecnun’a geçilmez çöldür.
Aslı için dağlardan gelen ab-ı hayat,
Leyla için korlanıp durur bir küldür.
Uğruna tatlı canlar verilir, çok kanlar akar,
Sebep bazen Tamara, bazen nazenin bir güldür.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta