Sevda, sevda derler ey sevgililer!
O ki bir garip, zorlu, çileli yoldur.
Kerem’e aşılmaz bir dağ, Mecnun’a geçilmez çöldür.
Aslı için dağlardan gelen ab-ı hayat,
Leyla için korlanıp durur bir küldür.
Uğruna tatlı canlar verilir, çok kanlar akar,
Sebep bazen Tamara, bazen nazenin bir güldür.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta