Sorma ne yaşadım, mazi oldular
Hatırat sayfamda hâyal kaldılar
Yurdumdan ıradım, yoktur mekanım
Her nere vardımsa baştan savdılar
Başa hal gelmeye, düşme ha düşme
Göllerim kurudu akmıyor çeşme
Onun bunun için kendinden geçme
Malım, canım yağma, tâlan oldular
Dalım, yapraklarım, renk renk güllerim
Umut bildim hepsin, özler, severim
Zehir olsalar da; balım, şekerim
Evlatlarım göya; benden oldular
Sever görünürdü, candan ciğerden
Derdim; eş-dost beni bırakmaz yerden
Atım boşanınca semer eğerden
Garın gardaşlarım yaban oldular
İklim döndü, soldu sümbül, lâleler
Zamana yenildi taştan kaleler
Canım derdi; can almaya diş biler
Sevdalık hallerim yalan oldular
ŞAHAKUL’um boşa yordum, yuruldum
Yoldaş diyenlerden yolum ayırdım
Yâda ne denir, ben bana darıldım
Aman verdiklerim yaman oldular
01 Mart 2013
Hackney
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!