İklim Değişti Şiiri - Kutluay Hacisalihoglu

Yorucuydu sonbahar sonra kış,sonra sen seni düşünürdüm yalnız kaldığım yanlızlıga istemeden katıldığım gecelerde önceden de sen vardın,seni düşünürdüm sarı mavi gökyüzü v e senin yüzünde sıcak evimin soğuk balkonlarında koklarken havayı sen sanardım içimi yakan karbonmonoksit sonbaharları pskolojisi bozulmuş madur bir aşk adamı sanarsın belki ama o hani eli yüzü yamulmuş kahverengi şişe görünümlü insanlar gibi ben o tabirlerden uzaklaşalı çok oldu,kendime yeni bir gömlek bir de gözlük aldım ağaçlar büyümedi hiç biliyor musun kahverengi sıralı tebeşir kokan sıralarda sulamıştım ben onları,can suyu eksikmiş meğer dogusunu nereden bilecektim ki ölümünü bileyim okyanuslar varmış diyorlar,görmüştük hani hatırladın mı,sen ben ve biz var iken aramıza giren o soğuk mesaferlerin seyrinde iken.. sarılmıştın bana,ellerinle,ellerin vardı kollarının sonunda biten benim dünyamın arka bahçesinde başlayan ellerin vardı güzeldi,özeldi,ait olmayan benim adıma kimsesiz sen düşünüyorsundur şimdi ben hala o mavi gökyüzünün karanlık gecesindeki yıldıza hala vurgunmuyum aç bir çocuğun gözündeki ekmek gbi, değilim,martılar çoktan göç etti,hem zaten iklim de değişti.. ama neyin ne olduğunu,o tarifi edilemez gürültülü içimde,sen asla bilemeyeceksin, bilmekte istemeyeceksin belki ama güneş dogdumu birkere battığında yalnız hissetme diye geceleri o yıldızlar orada seni izliyor seni kolluyor olacak hatırlar mısın bilmem bir hayalin hayalin içinde de bir evin vardı,yeşil fidanlardan kahverengi kaplamalı bende vardım,sende haksızlkmıydı yaptığın,beni davet etmişken kapı dışarı etmen tam da bavulumu hazırlamışken pütürlü duvarlara yazarım belki birkaç satır umut ikliminde ama sen görmezsin,dedim ya iklimler değişti artık ama birgün anladıgında yazılmış kâğıtların yırtılan yazılarını umarım düşünrsün gökteki yıldızların,neden orada olduğunu, sen vardın sonra gökyüzü kuşlar,ağaçlar vardı,,geceyi hiç sevmedinki sen yıldızlar oradaydı.. K.ay