İklim Şiiri - Volkan Şahbaz

Susmak sa amacın sus ama ben konuşayım,
Yüreğime yağdırma sükuttan mermiyi,
Bu suskunluk benim sebebim olur,
Sonra soluyamazsın rahatça içine nefesi,

Eğer gideceksen bende geleyim,
Benimle başlayan ateşi söndüreyim,
Bu kadar kötüyken bu dünya,
Bırak ta biz iyi ölelim,

Bu sonu hiç kimse bu kadar hak etmedi,
Hak etseydim gözlerim inan gülerdi,
Sen benim yüreğimin aya ilk basışı,
Yıldızlarım inan bu kadar körelmez di,

Sevdim diye sana hiç kızamıyorum,
Yalandan sözlerle kaçamıyorum,
Bu sendeki kasveti aşamıyorum,
Dur artık,ömrüme vicdan olmasın varlığın,

Dilerdim ki,her ülkeyi benimle keşfet,
Parmağımdaki mührünle beni hisset,
Yağmura doysun seninle tüm coğrafyam,

Şimdi bu gece yine iklim sizim,
Aldığın emanette kimlik sizim,
Öptüğüm dokunduğum tende belirsizim,
Canın sağ olsun sevginin anlamı buysa eğer,

Ben yaşadığım la seni affettim,
Geçmişin bir sünger onu da çektim,
Ve anlaşılan tükenmişse bu sevda,
Neden anlatır bu notalar seni bana....