zor olsa da
tek kişilik yastıklarda uyumak
tutup karanlığın elinden
battaniyemi çekiyorum yine sensizliğe
ellerini uzatmak isterken
ne olur başını eğme önüne
gözlerinin gülümsemesi yeter
dört gözle yağmur bekleyen çiftçilere
bak, ne de güzel
terini akıta akıta
yeni bir can vermek dünyaya
çok oldu
bulutlarla sevişip
gürül gürül akmayalı derelerden
tam tamına dokuz ay on gün oldu
sensizliğimi bensizliğine ekleyeli
hadi aç kollarını da
al kucağına
çocuklarımız ikizler oldu..
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!