İkiz Yalnızlık Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Kendime gönderdiğim mektup
Neden sana gitti?
Senin kendine gönderdiğin mektup
Neden bana geliyor?
Neden seni ve beni aynı adla
Çağırıyor aynı olan, aynı adlı arkadaşlarımız?
Bu kalemi tutan el, neden
Hem seninki hem benimki?

Bunlara anlam veremedim,
Sen de veremedin.
Peki ya anlam verseydin
Ben de verecek miydim?
Bir anlam ver o zaman,
Bir anlam vermiş olayım ben de.

Kendimi aradığımda
Neden sen çıkıyorsun telefona?
Aynaya baktığımda
Neden sen varsın karşımda?
Sen kötüsün bense iyi,
Kim klonladı beni?
Böyle yaşıyorum yıllardır,
İki başlı dev gibi.

Herkesin bir yapışık ikizi varmış,
Bunu öğrettin bana.
Sen, hem öğreten hem öğrenen.

Kurtulmak istiyorum senden,
Kendimi öldürmeliyim bunun için.
Ama o zaman bu,
İntihar mı cinayet mi olur?

Kendimdeki seni böyle öldürdüm.
Sendeki kendim de öldü böylece.
İşte bundan, çok yalnızım şimdi.
Yine ikiz istiyorum ama
Yapışmayan cinsinden olsun bu defa.

Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 28 Aralık 2009

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Okyanusa Açılacaklar İçin: Şiirler 2009 [For Those Who Will Sail Across Oceans: Poetry].